Φέτι, Δομήνικος

(Fétti, Ρώμη 1589 – Βενετία 1623). Ιταλός ζωγράφος. Σπούδασε στη Ρώμη κοντά στον Τζίκολι και στη συνέχεια πήγε στη Μάντοβα και εργάστηκε στην αυλή των Γκοντγάνγκα (1613-21). Έπειτα έζησε στη Βενετία, όπου και πέθανε. Θεωρείται ένας από τους αξιολογότερους Ιταλούς ζωγράφους του 17oυ αι. Επηρεάστηκε από πολλούς αξιόλογους ζωγράφους του καιρού του, όπως τον Ρούμπενς και τον Καραβάτζιο, και ιδιαίτερα από τη βενετσιάνικη ζωγραφική (Βερονέζε, Τιντορέτο κ.ά.). Από τα έργα του διακρίνονται: Το θαύμα των δύο ψαριών και των πέντε άρτων και Ο άγιος Μαρτίνος σε έκσταση (ανάκτορο των Δουκών, Βενετία). Άλλα έργα του είναι παρμένα από τις παραβολές της Καινής Διαθήκης, για παράδειγμα, Ο καλός Σαμαρείτης (Ακαδημία Βενετίας), Η παραβολή του αμπελουργού, Η χαμένη δραχμή (ανάκτορο Πίτι, Φλωρεντία). Zωγράφισε επίσης και προσωπογραφίες αξιοθαύμαστης τέχνης, όπως ο Δαβίδ (Μουσείο Ερμιτάζ, Αγ. Πετρούπολη).